28η Οκτωβρίου 1940

Ζήτω η 28^η Οκτωβρίου 1940

...


Γράφει ο Γεώργιος Ηλ. Κέππας

     Κατάπληκτη άφησε την ανθρωπότητα η μικρή Ελλάδα, με το ισχυρό χτύπημα που κατάφερε στον πανίσχυρο στρατό του φασίστα Μουσολίνι.

     Και ο Ουίνστων Τσώρτσιλ, ο πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης των Άγγλων είπε και μένει αλησμόνητο, για να διδάσκει τους ανθρώπους:

«Εφεξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»

"Winston Churchill"(εφημερίδα "Manchester Guardian", 19 Απρ. 1941)

     Στις μεγάλες και αποφασιστικές στιγμές της ιστορίας της, η Ελλάδα υπερβαίνει το μέτρο και τις δυνατότητές της και βάζει τη σφραγίδα της στην παγκόσμια ιστορία.

     Όταν όλοι υποχωρούν στους φασίστες Χίτλερ – Μουσολίνι, η Ελλάδα λέει ΌΧΙ. Οι Έλληνες πολεμούν και νικούν. Και ανατρέπουν τα γερμανικά σχέδια και καθυστερούν την χιτλερική επίθεση στη Ρωσία.

     Η 28^η Οκτωβρίου 1940 δεν είναι μοναχά μία επέτειος. Είναι το φωτεινό παράδειγμα για όλη την ανθρωπότητα.

Οι Έλληνες με τις ζωές τους στα Ελληνοαλβανικά βουνά δίδαξαν στους απανταχού της γης, ότι…

Οι λαοί δεν πεθαίνουν, όταν έχουν οράματα και ιδανικά.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1940.

----------------------------------------------------------------------------------------------

Πόλεμος του 1940, Δέλβινο. Ο Οδυσσέας Ελύτης (στο μέσον) από  την πρώτη γραμμή του Mετώπου.

 «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας»

του Οδυσσέα Ελύτη.

(Απόσπασμα)

Ήταν γενναίο παιδί

Με τα θαμπόχρυσα κουμπιά και το πιστόλι του 

με τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά

και με το κράνος του, γυαλιστερό σημάδι

(Φτάσανε τόσο εύκολα μεσ' στο μυαλό

που δεν εγνώρισε κακό ποτέ του.

Με τους στρατιώτες του ζερβά-δεξιά

και την εκδίκηση της αδικίας μπροστά του.

- Φωτιά στην άνομη φωτιά! -

Με το αίμα πάνω από τα φρύδια. 

Τα βουνά της Αλβανίας βροντήξανε, 

ύστερα λυώσαν χιόνι να ξεπλύνουν

το κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής.

Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο

και τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας.

Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας.

Δεν έκλαψαν.

Γιατί να κλάψουν;

Ήταν γενναίο παιδί!

Κείνοι που επράξαν το κακό - τους πήρε μαύρο σύγνεφο.

Μα κείνος που τ' αντίκρυσε στους δρόμους τ' ουρανού,

ανεβαίνει τώρα μοναχός και ολόλαμπρος!

Τόσο πιωμένος από φως που φαίνεται η καρδιά του.

Φαίνεται μεσ' στα σύγνεφα ο Όλυμπος ο αληθινός

και στον αέρα ολόγυρα ο αίνος των συντρόφων ...

Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ' όνειρο από το αίμα.

Στους όχτους του μονοπατιού συνάζουνται τα ζώα. 

Γρυλίζουν και κοιτάζουνε σαν να μιλούνε.

Ο κόσμος όλος είναι αληθινά μεγάλος. 

Γίγας που κανακεύει τα παιδιά του

Με βήμα πρωινό στη χλόη που μεγαλώνει,

ολοένα εκείνος ανεβαίνει.

Μακριά χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο.

Αύριο, αύριο λένε: το Πάσχα τ' ουρανού!

Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ' όνειρο μέσ' στο αίμα.

Του κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει:

Ελευθερία,

Έλληνες μέσ' στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο:

Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α

Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος.

------------------------------------------------------------------------------

και ένα Δημοτικό Τραγούδι

Οι Ηπειρώτισσες του 1940

Δημοτικό τραγούδι για τις ηρωίδες του 40

Γυναίκες Ηπειρώτισσες 

μέσα στα χιόνια πάνε 

κι οβίδες κουβαλάνε.

Θεέ μου τι τις πότισες 

και δεν αγκομαχάνε.

Γυναίκες Ηπειρώτισσες 

ξαφνιάσματα της φύσης 

εχθρέ γιατί δεν ρώτησες 

ποιον πας να κατακτήσεις.

Γυναίκες από τα σύνορα 

κόρες, γριές, κεράδες 

φωτιά μες τους βοριάδες 

Εσείς θα είστε σίγουρα 

της λευτεριάς μανάδες.